Microsoft word - persbericht_18okt05_embargo.doc

PERSBERICHT ERASMUS UNIVERSITEIT ROTTERDAM (http://www.eur.nl/nieuws/persberichten)
Vraagtekens bij toestemmingsvereiste geneesmiddelen

Zorgverzekeraars mogen voor bepaalde geneesmiddelen zelf bepalen of hun
verzekerden vooraf toestemming moeten vragen. Met zo’n machtigingsprocedure
verwachten zorgverzekeraars voor zichzelf een besparing te realiseren. Daar staat
tegenover dat artsen en patiënten juist met meer kosten te maken krijgen. Vooral door
extra administratieve lasten. De vrijheid die verzekeraars op dit punt hebben moet dan
ook heroverwogen worden. Dit concluderen onderzoekers van het Erasmus Competition
and Regulation institute (SEOR-ECRi) in hun rapport De maatschappelijke kosten en
baten van machtigingsprocedures: de geneesmiddelen van Bijlage 2. Medicijnfabrikant
Bristol-Myers Squibb / Sanofi-aventis gaf opdracht voor dit onderzoek.

Voor bepaalde geneesmiddelen geldt dat zorgverzekeraars deze alleen hoeven te vergoeden
als aan nadere voorwaarden is voldaan. Bijvoorbeeld ten aanzien van de indicatiestelling.
Deze geneesmiddelen staan op Bijlage 2 van de Regeling Zorgverzekering. Dit betreft onder
andere de bloedverdunner Plavix® waarover momenteel veel te doen is.
Zorgverzekeraars mogen zelf besluiten om vooraf te gaan controleren of aan de door de
overheid gestelde verstrekkingsvoorwaarden is voldaan. Een aanvraag tot vergoeding die niet
aan alle voorwaarden voldoet, mag een zorgverzekeraar afwijzen. Mede door het nieuwe
zorgstelsel wint het instellen van zo’n machtigingsprocedure aan populariteit. Een
toestemmingsvereiste heeft als voordeel dat verzekeraars kunnen besparen op hun uitgaven
aan geneesmiddelen. De keerzijde is dat artsen en patiënten opgezadeld worden met extra
kosten. Vooral door een toename aan administratieve lasten. Deze kostenpost is voor
zorgverzekeraars niet relevant. Het gevaar bestaat daarom dat zij kiezen voor een
machtigingsprocedure, terwijl dat ongewenst is wanneer de kosten en baten van alle
betrokken partijen worden meegenomen.
De beslissingsvrijheid die zorgverzekeraars op dit gebied hebben moet daarom worden
heroverwogen. De ECRi-onderzoekers stellen in dit kader voor om verzekeraars die een
toestemmingsvereiste willen invoeren te verplichten dit voornemen te laten toetsen door de
nieuwe Nederlandse Zorgautoriteit. Ook zijn zij van mening dat verplichte standaardisatie van
machtigingsformulieren wenselijk is om zodoende de administratieve lasten te beperken.
Daarnaast moet volgens de onderzoekers voorkomen worden dat artsen geneesmiddelen
veelvuldig voorschrijven aan patiënten die niet aan alle nadere voorwaarden voldoen. Dit
gevaar bestaat vooral wanneer deze voorwaarden door nieuwe klinische inzichten achterhaald
zijn. Verzekeraars kunnen in dat geval veel ingediende aanvragen afwijzen, terwijl artsen en
patiënten hiervan de dupe zijn. Zeker omdat een afwijzing dan kan leiden tot vermijdbare
gezondheidsproblemen. Periodieke herbeoordeling van de nadere voorwaarden van Bijlage 2
is daarom essentieel. Tevens kan het zinvol zijn om een nieuwe onafhankelijke commissie in
het leven te roepen die het vergoedingsbeleid voor deze geneesmiddelen centraal bepaalt.
Deze commissie moet dan de belangen van alle partijen in ogenschouw nemen.
Noot voor de pers

Info: Marco Varkevisser (SEOR-ECRi), tel. (010) 408 1489 / 8950,
e-mail: [email protected]
Het onderzoeksrapport is te downloaden via: www.ecri.nl

Source: http://www.seor.nl/media/files/persbericht-machtigingsprocedures.pdf